غرق نور است و طلا
گنبد زرد رضا (ع)
بوی گل بوی گلاب
میرسد از همه جا
مثل یک خورشید است
می درخشد از دور
شده از این خورشید
شهر مشهد پر نور
چشمها خیره به او
قلبها غرق دعاست
بر لب پیر و جوان
یا رضا رضا رضاست
ای خدا کاش که من
یک کبوتر بودم
روی این گنبد زرد
شاد می آسودم
میزدم بال و پری
دور تا دور حرم
از دلم پر میزد
ماتم و غصه و غم