[ و ابو جحیفه گوید از امیر المؤمنین ( ع ) شنیدم که مىگفت : ] نخست درجه از جهاد که از آن باز مىمانید ، جهاد با دستهاتان بود ، پس جهاد با زبان ، سپس جهاد با دلهاتان ، و آن که به دل کار نیکى را نستاید و کار زشت او را ناخوش نیاید ، طبیعتش دگرگون شود چنانکه پستى وى بلند شود و بلندیش سرنگون زشتیهایش آشکار و نیکوییهایش ناپدیدار . [نهج البلاغه]
تار وپود
هستی ام بر باد رفت اما نرفت / عاشقی ها از دلم دیوانگی ها از سرم / شمع لرزان نیستم تا ماند از من اشک سرد / آتشی جاوید باشد در دل خاکسترم
ورود به بخش مدیریت